De luchtballon

Luchtballonnen je komt ze nog wel eens tegen en vooral met het mooie weer, vaak dacht ik ‘hoe zou dat zijn?’ maar ook wel ‘ik moet er niet aan denken zeg!’. Vroeger was ik vaak op het plaatselijke ballonfiësta geweest waar dan om de beurt zo’n grote zak gevuld met lucht de lucht in ging.

Ten tijde van covid-19 was het mogelijk activiteiten als deze uit te voeren maar met inachtneming van de overheidsregels

Het zal iets meer dan een jaar geleden zijn dat ik onderweg was van Leeuwarden naar Zwolle en zat al passagierende in een onbediende cabine de sociale media op de telefoon door te scrollen tot ik een gedeeld bericht van Rob voorbij zag komen, iets van gezellig crewmaatje gezocht. Ik zag bij hem wel vaker iets voorbij komen vanuit een luchtballon voorbij komen maar had even niet zo snel de link gelegd. Na even met Rob erover gepraat te hebben was ik wel om en gaf ik aan dat hij mijn nummer wel door mocht geven, in mijn enthousiasme had ik het hoofdkantoor ook al op de hoogte gesteld van mijn interesse. Ik had immers nog geen hobby’s genoeg en dit kon er ook nog wel bij. In de avond gaat m’n telefoon, het is Wim, de piloot van het ballonteam waarvoor ik mijn interesse kenbaar had gemaakt. Al snel kwam de vraag of ik ook het rijbewijs heb voor de aanhanger, toen moest ik hem nog teleurstellen en vertelde hem dat dat nog wel op de bucketlist stond. Wim stelde voor om eens mee te gaan om zo te ervaren wat er allemaal komt kijken bij het crewen.

Onderweg naar de verzamel locatie komt er een bus voorbij, achter het stuur een man met een hoed ‘dat zal vast Wim zijn’ dacht ik en een aanhanger met een mand waarvan ik de omvang nog niet kende. Voor sommigen is een meterslange trein indrukwekkend maar dat was voor mij bij de mand, wat groot! Na een korte kennismaking gingen we naar Beesd en de sfeer zo in de bus is gezellig te noemen, niet geheel onbelangrijk als je het mij vraagt. Eenmaal in Beesd doet de piloot wat voorbereidingen en stuurt chauffeur Gerwin de combinatie naar de plek waar de mand van de aanhanger gaat, mand van de aanhanger en de bus komt aan de lange kant van de mand te staan, deze komt aan de mand vast te zitten zodat de mand niet alle kanten opgaat als de ballon het op zijn heupen krijgt en maar wat graag weg wil. Eigenlijk een soort van combineren en splitsen als je het mij vraagt :). Achteruit de bus komt Wim met een rupsvoertuig waarin de ballon zit, handig wel zo’n bakkie! Ondertussen legt Wim mij nog het een en ander uit, zo zit er bovenin de ballon een ‘shute’ waarmee de warme lucht gesmoord kan ontsnappen. De aanwezige passagiers worden ingecheckt waarna de briefing van piloot Wim volgt, het opbouwen kan beginnen en ook de passagiers helpen mee met het opbouwen want met alleen crew gaat het met zo’n gevaarte niet lukken. Langzaam vult de ballon zich met koude lucht door de brullende ventilatoren en bij voldoende lucht start Wim met het warm stoken waardoor de ballon van de grond loskomt, op het veld staat een groep van zes personen te zwoegen aan de kroonlijn die het zichtbaar zwaar hebben, dat is dan weer nodig om de ballon een beetje in bedwang te houden maar winnen van zo’n warme zak met lucht doe je nooit. Een belangrijk onderdeel voor de landing oefenen de passagiers nog een keer, de houding voor de landing want dat moet niet verkeerd gaan. Nog een laatste paar checks en dan is het tijd om het luchtruim te kiezen, onze passagiers uitzwaaiend en dan is het tijd voor Gerwin en mij om alles weer in te pakken wat bij de voorbereidingen nodig was, klaptafel, prullenbak, ventilatoren en pylonen niks mag vergeten worden! Een portofoontest tussen piloot en grondcrew wordt gedaan en op de tablet kunnen we de ballon volgen. Na een tijdje gevaren te hebben zet de piloot de landing in en dat zagen we voor onze ogen gebeuren, wij niet alleen maar ook de toevallige voorbijgangers. Met de landeigenaar maken we afspraken over het bergen van de ballon en als dat allemaal achter de rug is volgt er samen met de passagiers een afsluiting met bubbels en een certificaat. Deze avond was gaaf en ga graag nog eens mee!

Het begint weer op de verzamel locatie en toevallig komen we weer in Beesd uit, alle werkzaamheden zijn nog steeds hetzelfde en begin al iets meer vertrouwd te raken hoe alles werkt want mensen zien ons allemaal wel bezig met staalkabels maar je moet het wel even weten en het is wel een voordeel als je een beetje kan visualiseren. Deze keer mag ik mee en dacht weer even terug aan het moment dat ik crewen nog niet kende, tikkeltje nerveus maar ja je moet alles toch een keer meegemaakt hebben. Oké er zijn grenzen! mij moet je niet uit een vliegtuig gooien met een rugzak op mijn rug of aan een elastiek van een brug laten springen. Maar goed crewen bij een luchtballon en mee naar boven, het is wel even wennen maar al snel hoor ik wat bekends, een goederentrein? Hoor ik dat echt dus ik vraag aan Wim of dat klopt, hij antwoord al snel met een simpele ‘ja’, wauw en lichtelijk verbaasd zie ik verderop het station van Geldermalsen, dat ken ik wel maar dan vanuit het werk. Ik besluit er een foto van te maken en plaats deze op de sociale media en tag onze klantenservice, die reageren er positief op, leuk! Zo gaan we een stuk verderop landen en de landeigenaar en piloot kennen elkaar inmiddels, gunstig of juist niet? Het blijkt gunstig te zijn want hij is meewerkend en dat kan een boel schelen. Nietsvermoedend ben ik nog bezig met het vastmaken van de mand als Wim mij erbij roept, hij staat daar met ene fles champagne, ga eens op de grond zitten zegt ie. Mijn radar genaamd ‘argwaan’ spreekt aan en ben er toch niet helemaal zeker van ‘Wim wat ge je doen want ik vind dit maar niks’, ‘Nee ik doe niks met alcohol want dat is zonde!’. Nou vooruit maar als je het niet erg vind blijf ik wel op de aanhanger zitten, er volgt een dotje gras op mijn hoofd. Nog in de volle verbazing hoor ik hoe ik een soort van gedoopt word, want dat hoort erbij als je nieuw bent, moest ik daar nou zo argwanend van worden?! Met een certificaat van de vaart keren we uiteindelijk allemaal huiswaarts.

Dik een jaar later is de kennis een stuk breder geworden, heb ik wat meer vaarten gemaakt en heeft zelfs NS op de sociale media aandacht besteed aan de combinatie van machinist zijn en crewen bij een luchtballon. Én haalde ik mijn rijbewijs voor de aanhanger, was ik bij de jaarlijkse keuringen van de vloot en crew ik met veel plezier bij Greetzz Ballonvaarten.

Plaats een reactie